2012

ติวฟิสิกส์

แม่เหล็ก

เมื่อนำแท่งแม่เหล็กไปดูดผงตะไบเหล็ก ผงตะไบเหล็กจะถูกดูดติดกับส่วนต่างๆ ของแท่งแม่เหล็ก และอยู่ใกล้ปลายแท่งแม่เหล็ก บริเวณดังกล่าวเรียกว่า ขั้วแม่เหล็ก

ถ้าใช้เชือกผูกกึ่งกลางแท่งแม่เหล็ก แล้วแขวนให้อยู่ในแนวราบอย่างอิสระ แท่งแม่เหล็กจะวางตัวในแนว เหนือใต้ขั้วแม่เหล็กที่ชี้ไปทางทิศเหนือเรียก ขั้วเหนือ และขั้วที่ชี้ไปทางทิศใต้ เรียก ขั้วใต้

สมบัติของแม่เหล็ก

1. ดูด หรือผลัก กับสารแม่เหล็กได้

2. เมื่อแขวนแท่งแม่เหล็กให้แก่วง (เคลื่อนที่ได้) อย่างอิสระ ขั้วแม่เหล็กจะวางตัว ในแนว เหนือ-ใต้เสมอ

3. แม่เหล็กขั้วเดียวกัน จะผลักกัน ขั้วแม่เหล็กตรงข้ามกันจะดูดกัน

วัตถุที่เป็นแม่เหล็กโดเมนแม่เหล็กจะเรียงตัวกันเป็นระเบียบ วัตถุที่ไม่เป็นแม่เหล็กโดเมนแม่เหล็กวางไม่เป็นระเบียบจนหักล้างกันหมด จึงไม่แสดงอำนาจแม่เหล็กกลับมา

เส้นแรงแม่เหล็ก เป็นเส้นแสดงทิศ ของสนามแม่เหล็กแต่ละจุด

ความหนาแน่นของฟลักซ์แม่เหล็ก () มีค่าเท่ากับ จำนวนเส้นแรงแม่เหล็ก ต่อหนึ่งหน่วยพื้นที่ที่เส้นแรงแม่เหล็กพุ่งผ่านในแนวตั้งฉาก เมื่อ : ความหนาแน่นของฟลักซ์แม่เหล็ก (เทสลา, ,T) :จำนวนเส้นแรงแม่เหล็กที่พุ่งผ่านพื้นผิวในแนวตั้งฉากหรือฟลักซ์แม่เหล็ก (Wb) A : พื้นที่ที่ฟลักซ์แม่เหล็กผ่าน () ในกรณีที่ทิศของสนามแม่เหล็ก ทำมุม q กับเวกเตอร์ที่ตั้งฉากกับพื้นที่รองรับ พิจารณาพื้นที่รองรับเล็กๆ ซึ่งมีสนามแม่เหล็กสม่ำเสมอ

พันธุกรรม

สิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดล้วนก็มีลักษณะเฉพาะของตัวเอง และสามารถถ่ายทอดเหล่านั้นไปยังลูกหลานได้ เรียกว่า ลักษณะทางพันธุกรรม (genetic character) ซึ่งจะมี ความแปรผันทางพันธุกรรม (genetic variation) เกิดขึ้น จึงก่อให้เกิดความหลากหลายทางพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้น

การศึกษาลักษณะทางพันธุกรรมสามารถแบ่งออกเป็น 2 รูปแบบ คือ

1. ลักษณะพันธุกรรมที่มีความแปรผันต่อเนื่อง (continuous variation) เป็นลักษณะทางพันธุกรรมที่ควบคุมด้วยยีนหลายคู่ (polygenes) โดยมีอิทธิพลของสิ่งแวดล้อมเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งลักษณะที่แสดงออกมาจะมีความแตกต่างกันทีละน้อยอย่างต่อเนื่อง ทำให้ไม่สามารถแยกออกเป็นกลุ่มได้อย่างชัดเจน เช่น สีผิว ส่วนสูง น้ำหนัก เป็นต้น

2. ลักษณะทางพันธุกรรมที่มีความแปรผันไม่ต่อเนื่อง (discontinuous variation) เป็นลักษณะทางพันธุกรรมที่มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน โดยไม่มีอิทธิพลของสิ่งแวดล้อมเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งสามารถจำแนกออกเป็นกลุ่มได้อย่างชัดเจน เช่น หมู่เลือด ABO การห่อลิ้นได้ ลักยิ้ม มีติ่งหู

เกี่ยวกับเมนเดล

เกรเกอร์ โยฮันน์ เมนเดล (Gregor Johann Mendel) ได้รับการยกย่องให้เป็น “บิดาแห่งพันธุศาสตร์” เกิดเมื่อ ค.ศ.1822 ที่เมืองไฮเซนดอร์ฟ (Heinzendorf) ในครอบครัวการเกษตร เป็นนักบวชในคริสตจักร นิกายออกัสติน (Augustinian monastery) สนใจศึกษาทางด้านการผสมพันธุ์พืชโดยใช้หลักคณิตศาสตร์และสถิติมาวิเคราะห์เพื่อหาข้อสรุป โดยอิทธิพลของศาสตราจารย์สองท่านคือ คริสเตียน โดปป์เลอร์ (Christian Doppler) นักฟิสิกส์ และ ฟรานซ์ อูเงอ (Franz Unger) นักพฤกษศาสตร์

การศึกษาพันธุกรรมของเมนเดล

ถั่วลันเตา (Pisum sativum) เป็นพืชที่เมนเดลได้เลือกมาศึกษา ด้วยเหตุผลหลายประการคือ

· เป็นพืชที่หาง่ายสะดวกในการเพาะปลูก

· เป็นพืชที่มีวงชีวิตสั้น

· มีการถ่ายละอองเรณูภายในดอกเดียวกัน (self pollination)

สามารถควบคุมการผสมพันธ์ได้ง่าย